
دلم می خواست با یه چماق اونجا بودم و اون لحظه آنچنان می کوبیدم به ماره که تا هفت جد و آبادش یادش بره چجوری باید شکار کنن ولی حیف …
«حیف که هر لحظه تمام موجودات روی کره زمین دارن طعمه یه چیزی می شن.»
اگر این عکس فتوشاپ نباشه سرعت شاتر دوربین خیلی عالی بوده ها 🙂
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
فوریه 10, 2010 at 5:47 ق.ظ.
سلام مرسده جان. من اين مطالب رو مي نويسم تا كساني كه دوست دارند اطلاعاتي راجع به اين كشورها داشته باشند بتونن بخونن. چون متاسفانه براي ما ايرانيها سفر به اروپا زياد راحت نيست (مهمترين مشكل ويزا و گروني سفره) نمي نويسم كه دل كسي رو بسوزونم؛).
در مورد سوالت من اين مطالب رو قبلا نمي نوشتم اما كلي عكس تو سفرهام گرفتم كه با ديدنشون خيلي از جزئيات سفرم برام زنده مي شن.
اميدوارم هرچه زودتر براي تو و بقيه ي هم سن و سالامون فرصت سفر به اروپا و آمريكا و حتي آسيا پيش بياد. براي من هم فرصت دوباره:)
فوریه 10, 2010 at 4:35 ب.ظ.
راهپیمایی اش را ما برویم،
منتظرتم
فوریه 11, 2010 at 6:36 ب.ظ.
من بودم حکماً فرار می کردم 😀
فوریه 11, 2010 at 7:22 ب.ظ.
بستگی به طول ماره داره 🙂
فوریه 12, 2010 at 7:34 ق.ظ.
683 درصد فتوشاپیست…
فوریه 12, 2010 at 7:55 ق.ظ.
اگه طولش اینقدر باشه چی؟ 😀
فوریه 12, 2010 at 8:16 ق.ظ.
آخ آخ اینو که باید در جا خفه اش کرد؛ سوزوندش بعدش هم پودرش رو ریخت توی رود نیل 😀